26 آوریل 2024- مطالعه جدیدی که توسط محققان بیمارستان مک‌لین و دانشگاه ایالتی واشنگتن انجام شد، از پیشرفت‌هایی در آزمایش دیجیتال استفاده کرد تا نشان دهد که نوسانات طبیعی گلوکز بر عملکرد شناختی در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 (T1D) تأثیر می‌گذارد. نتایج این مطالعه نشان داد که در لحظاتی که گلوکز غیرعادی بود- یعنی به طور قابل توجهی بالاتر یا کمتر از سطح گلوکز معمول در یک فرد- شناخت کندتر بود. با این حال، برخی از افراد نسبت به سایرین نسبت به اثرات شناختی نوسانات زیاد گلوکز مستعدتر بودند.
دکتر زوئه هاکس، نویسنده اصلی این مقاله و محقق بیمارستان مک‌لین، گفت: «در تلاش برای درک اینکه چگونه دیابت بر مغز تأثیر می‌گذارد، تحقیقات ما نشان داد که مهم است که نه‌تنها شباهت افراد، بلکه تفاوت‌های آنها را نیز در نظر بگیریم».
دیابت نوع 1، نوعی بیماری خود ایمنی است که با تغییر پذیری قند خون مشخص می شود. مطالعات آزمایشگاهی قبلی نشان داده است که سطح گلوکز بسیار پایین و بسیار بالا، عملکرد شناختی را مختل می کند. با این حال، محدودیت‌های فن‌آوری، مطالعه ی تأثیر نوسانات طبیعی گلوکز بر شناخت را در خارج از آزمایشگاه دشوار می‌کرد و محققان را از به دست آوردن اندازه‌گیری‌های مکرر و با فرکانس بالا در افراد مشابه در طول زمان باز می‌داشت. اندازه‌گیری مکرر با تعداد بالا برای درک اینکه آیا نوسانات گلوکز تاثیر یکسانی بر شناخت همه ی افراد می‌گذارد، ضروری است.
در این مطالعه ی جدید، محققان از حسگرهای دیجیتال گلوکز و تست‌های شناختی مبتنی بر گوشی‌های هوشمند برای جمع‌آوری داده‌های مکرر گلوکز و شناختی با فرکانس بالا در 200 فرد مبتلا بهT1D استفاده کردند. داده های گلوکز هر پنج دقیقه و داده های شناختی سه بار در روز به مدت پانزده روز جمع آوری شد. جمع آوری داده های گلوکز و داده های شناختی بدون مزاحمت، در حالی که شرکت کنندگان به زندگی روزمره خود ادامه می دادند، به محققان این امکان را داد که تأثیر شناختی نوسانات طبیعی گلوکز را بررسی کنند. با داده های بسیاری از هر فرد، آنها توانستند از یادگیری ماشینی برای آزمایش اینکه آیا تأثیر گلوکز بر شناخت از فردی به فرد دیگر متفاوت است یا خیر، استفاده کنند.
این مطالعه نشان داد که عملکرد شناختی زمانی که گلوکز به طور قابل توجهی بالاتر یا پایین تر از حد معمول بود، مختل می شد و این تاثیر در سرعت پردازش اطلاعات توسط فرد مشاهده شد اما در توجه پایدار افراد مشاهده نشد. ممکن است سرعت پردازش تحت تأثیر نوسانات کوتاه مدت و لحظه به لحظه ی گلوکز باشد، در حالی که توجه پایدار تحت تأثیر گلوکز بالا یا پایین است که در مدت زمان طولانی‌تری ادامه می‌یابد. محققان همچنین دریافتند که افراد از نظر میزان تأثیر نوسانات گلوکز بر سرعت شناختی آنها با یکدیگر متفاوت هستند و برخی افراد - از جمله افراد مسن و بزرگسالان با بیماری های خاص - بسیار بیشتر از دیگران تحت تأثیر نوسانات گلوکز قرار گرفتند.
دکتر لورا ژرمین، نویسنده ارشد این مقاله و مدیر آزمایشگاه فناوری مغز و سلامت شناختی مک‌لین، گفت: «نتایج ما نشان می‌دهد که از نظر نحوه ی تأثیرگذاری گلوکز بر مغز، افراد می‌تواند تفاوت‌های زیادی با یکدیگر داشته باشند». ما دریافتیم که به حداقل رساندن نوسانات گلوکز در زندگی روزمره برای بهینه سازی سرعت پردازش مهم است و این امر به ویژه برای افرادی که مسن تر هستند یا به سایر بیماری های مرتبط با دیابت مبتلا هستند، صادق است.
یک کشف شگفت‌انگیز این بود که اوج عملکرد شناختی شرکت‌کنندگان با سطوح گلوکزی که کمی بالاتر از محدوده طبیعی آنها بود، همزمان بود، اگرچه با افزایش سطح گلوکز بیشتر از این محدوده، عملکرد کاهش یافت.
دکتر نائومی چایتور، استاد و رئیس گروه کالج پزشکی فلوید در دانشگاه ایالتی واشنگتن، السون اس، گفت: این یک یافته مهم بود، زیرا افراد مبتلا به دیابت اغلب گزارش می‌دهند که در سطح گلوکز بالاتر از آنچه که سالم تلقی می‌شود، احساس بهتری دارند. ممکن است مغز شما به سطحی از گلوکز عادت کند که در بیشتر اوقات قند خون شما در آن سطح است. بنابراین گام بعدی در این تحقیق این است که ببینیم آیا سطح گلوکز مرتبط با اوج عملکرد به محدوده طبیعی باز می گردد، وقتی که زمان صرف شده در بالاتر از محدوده ی هدف کاهش یابد. اطلاعات مربوط به زمان صرف شده در بالاتر از محدوده ی هدف را می‌توان با استفاده از سیستم‌های مدیریت خودکار دیابت به دست آورد.
منبع:
https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/glucose-levels-affect-cognitive-performance-differently-in-people-with-type-1-diabetes-study-127393